Dit is Lappi, maandag 24 juli 2006. Moet je zien wat die bijtring klein geworden is, want...
...dit was Lappi op 20 mei!
zaterdag 22 juli: Terug van vakantie vinden we bij de post de uitslag van Lappi's MDR1-test: hij is drager van het multidrug sensitivity gen, wat betekent dat hij mogelijk extra gevoelig is voor en vergiftingsverschijnselen kan vertonen na toediening van bepaalde medicijnen. Fijn om te weten, je kan er nu immers terdege rekening mee houden, maar toch ook een beetje vervelend omdat Lappi tijdens zijn eerste wandeling in Nederland meteen al een paardendrol in zijn bek stopt. Als dat paard ontwormd is met ivermectine, een van de stoffen die in hoge dosis schadelijk kan zijn voor medicijngevoelige honden, kun je een probleem hebben. Lappi schakelt trouwens perfect om van Oostenrijk naar Nederland, hij draait meteen weer mee in het gewone leven.
zondag 23 juli: Op de grote knobbels op het tandvlees achterin zijn bek zien we witte puntjes verschijnen: zijn grote kiezen komen door! Geen wonder dat ie af en toe strontvervelend en druk is, hij zal daar best last van hebben. Vergelijk het maar met een verstandskies die doorkomt...
maandag 24 juli: Lappi gaat weer mee naar het knaagdierenpension in Nieuwegein, om de knagers weer op te halen. In de tuin past hij het snorkelen toe wat hij in Oostenrijk verder heeft ontwikkeld: nu in het mini-vijvertje in onze tuin waarin twee goudvissen en een groene kikker wonen. Dikke pret als hij weer een waterhyacinth uit het vijvertje heeft getrokken, als was het een trofee zo rent hij ermee over het gras. Pak me dan als je kan is het dan! Zijn graafhobby heeft hij ook weer opgepakt. Vanachter de garagedeur gooi ik lichtelijk gefrustreerd een grote lege plastic gieter zijn kant op, die met een perfecte timing en veel gerommeldebom tegen zijn Aussiebillen aankomt. Ai, dat is schrikken! Lappi schiet er als een haasje vandoor: 1-0 voor mij!
En hier is het weer 1-1 voor Lappi: ooit geprobeerd een puppy van je bed te vangen die je mooie, uit Lapland meegenomen rendierleren slof niet wil loslaten?
dinsdag 25 juli: Lappi heeft vandaag een nieuw spelletje ontdekt. Ratjepesten is zijn nieuwe hobby: voor de grote rattenkooi gaan staan en vervolgens heel hard tegen de gele Toekan en blauwe Vinvis blaffen. De rattenjongens vinden het wel grappig en dagen hem zelfs uit.
Lekker hard blaffen tegen Vinvis.
Toe nou ratjes, kom er nou uit, ik wil nog meer spelen!
woensdag 26 juli: Vandaag vind ik een memobriefje op mijn bureau dat daar al weken (schande!) ligt: 'Check voor zekerheid of Lappi wel geregistreerd staat bij de Nederlandse Databank Gezelschapsdieren'. Maar eens snel doen en verhip, zijn chipnummer is daar dus niét terug te vinden en ook via Europetnet komt hij niet boven water als ik zijn chipnummer intik. Bij de dierenarts is zijn chipnummer, toen hij voor zijn eerste puppy-enting kwam, meteen opgegeven bij Daisyweb, zodat hij 'overal' terug te vinden zou zijn. Dat 'overal' blijkt dus een rekbaar begrip, wat registratie en databanken betreft blijkt het allemaal een vrij onoverzichtelijk zooitje.
Lappi is gechipt in Finland, zijn chipnummer begint dus met een Finse 'voorloopcode'. Het is handig als hij overal goed is terug te vinden voordat mensen in Finland naar zijn baasje gaan zoeken, mocht er onverhoopt iets gebeuren. Ik vraag een registratieformulier aan bij de Nederlandse Databank Gezelschapsdieren en maak meteen ook maar een handig online dossier voor Lappi bij Petlook.
Nog een memo op het bureau: 'Naampenning voor Lappi!', ook nog niet aan toegekomen. Al is hij dan gechipt, ik vind het altijd wel een prettig gevoel als er ook iets identificeerbaars aan zijn halsband hangt. We zoeken wat op internet en bestellen een mooie penning. Omdat er ook een foto op de penning kan, maken we meteen even een actuele pasfoto. Dat valt nog niet mee, want Lappi krijgt tijdens het poseren een onbedaarlijke puppyblafaanval :-)
Zo zie ik er toch heel herkenbaar uit voor op mijn penning?
Let op de witte puntjes achterin/onderin mijn bek, dat zijn de grote kiezen die doorkomen, en wat heb ik al een prachtig rijtje nieuwe ondertanden!
Okay, dit is beter, hier ben ik al een echte knappe jonge Aussieboy.
Oeps, en nu krijg ik weer een kluifaanval. Even lezen of het verder allemaal wel goed gaat met mijn ontwikkeling.
vrijdag 28 juli: De hele ochtend heb ik al het gevoel dat ik wat vergeet. Rond het middaguur kom ik er achter: Lappi heeft nog geen puppy-ontbijt gehad! Haast ongemerkt zijn we in de afgelopen weken al van drie naar twee maaltijden gegaan en nou begin ik die tweede ook al bijna te vergeten. Het gaat bijna ongemerkt, maar het puppymannetje draait al zo lekker vlot mee in ons leven en doet steeds meer alsof hij een Grote Hond is. Hij hoeft steeds minder naar de puppy-wc op het grindpad naast ons huis, maar houdt vrijwel alles - op een gemakzuchtig plasje of drolletje in de tuin na - keurig op tot de reguliere wandelingen. Het is nog steeds zó warm, Lappi wandelt van schaduwplek naar schaduwplek. De sloot naast de uitlaat- en renstrook staat bijna droog, heeft hij deze week ontdekt. Dat is leuk! Tot aan zijn polsjes in het water en dan hard over alle waterplanten springen voor de grote Lappi-slootrace. We lachen en vergeten maar even of we het nog steeds leuk vinden als Lappi dit over een paar weken doet als de sloot vol weer water staat.
zondag 30 juli: Eindelijk een dag die iets minder warm is. Als we om half tien wakker schrikken, blijkt Lappi nog in dromenland te liggen. Vandaag nemen we 'de jongens' mee naar de Waal, aan de rivier zoeken we een rustig ren- en zwemstrand op. Lappi gaat pootjebaden, rent vervolgens duikmonster Scooter achterna de rivier in en... zwemt! Met een al heel aardige slag peddelt hij een rondje, alsof hij nooit anders doet. Na zijn snorkeldiploma heeft hij nu ook zwemdiploma A binnen. Fototoestel ligt natuurlijk thuis... Na een half uur intensieve waterpret besluiten we dat het wel genoeg is voor de waawaaman. Met hele grote ogen van 'jeetje, wat heb ik nou allemaal voor geweldigs meegemaakt' komt hij rustig naast ons zitten. Thuis zoekt hij een rustig plekje, eerst op het terras, later in de gang. Als ik het deurtje van zijn waawaa-slaapkamer in de keuken openzet, loopt hij er vanzelf in en valt vervolgens gigantisch in slaap. Wát een menneke!
Uitlekken na het zwemmen in de tuin. Ik heb mijn zwemdiploma A!
Halsbanden drogen aan de schuurdeur: van links naar rechts Lappi, Beetle en Scooter.
Ssst... nog even snel een kijkje in de waawaa-slaapkamer dan...
maandag 31 juli: Tijdens mijn vakantie werd ik door mijn werk gebeld. Nood aan de man, of ik na mijn vakantie twee weken fulltime wilde komen werken: vijf dagen in plaats van de gebruikelijke drie. Tuurlijk, mijn andere baan van anderhalve dag in de week kon dan wel even in de avonduren. Het weekend tussen die twee fulltime weken werken had ik nog weekenddienst. Twaalf dagen non-stop. En Lappi dan? Normaal ga ik de drie dagen dat ik buiten de deur werk tussendemiddag naar huis om hem even uit te laten. Dat was nu gezien de drukte en bezetting op mijn werk niet haalbaar. (Nood)oplossing: Laapi gaat maar gewoon mee naar het werk. Bench op de redactie neergezet, speeltje er, puppylunchtrommeltje met wat brokjes mee, hupsakee.
Lappi vindt het prachtig en doet alsof hij al járen mee naar het werk gaat: trap op, kantoor in, collega's begroeten... Wel is het nog erg warm in de kantoorruimte en moet hij af en toe even piepen als hij dorst heeft of mij ziet (weg)lopen. Los laten lopen is er niet bij, na vijf minuten zit de waawaa al helemaal verstrikt in de telefoon- en computerkabels onder de bureaus en hij loopt opeens met een barcodesticker in zijn bek waarvan ik niet weet waar hij die in de gauwigheid van af heeft gegeten. Tussendemiddag gaat hij mee het centrum van Tiel in, even de pootjes strekken en snel een broodje kopen. Lappi gedraagt zich zo enorm cool: hij huppelt mee over de Tielse winkelpromenade, loopt als je niet oplet nieuwsgierig alle winkels in, gaat gewoon midden op straat tussen het winkelend liggen wachten terwijl ik aan de buitenbalie van de broodjeszaak op mijn bestelling wacht... 's Avonds, als hij thuiskomt, gaat hij na een lange dag bench echt helemaal los. Even afreageren, puppyracen door het huis!
dinsdag 1 augustus: Nog even (na)behandelen met Stronghold om eventuele tijdens de vakantie opgelopen (hart)wormen de kop in te drukken.
woensdag 2 augustus: Het zijn lange dagen voor een pupje op kantoor: we werken vaak van kwart over acht tot kwart over zes. Lappi gaat steeds tussendemiddag mee een broodje halen, waarbij we steeds een andere route door de stad wandelen. Dit keer is het feest, want hij mag, net als Scooter en Beetle mochten toen ze jong waren en mee naar mijn werk gingen, mee naar de dierenspeciaalzaak en daar iets lekkers uitzoeken. De mevrouw van de dierenwinkel geeft hem een koekje en een knuffel en zegt, terwijl ze hem aankijkt: 'Jij bent vast een heerlijke mix he?'
's Avonds bij thuiskomst is het puppybal, Lappi doet wat Scooter als pup ook heeft gedaan: naar de tuindeuren rennen, daar jezelf met je poten afzetten om te keren zoals een wedstrijdzwemmer dat doet, hard naar de andere kant van de kamer crossen, liefst rakelings onder tafels en stoelen door en dan crashen, met je kop vooruit en naar beneden in de ligzakken van Scooter en Beetle.
donderdag 3 augustus: 'Mogen we hem aaien?' vragen vier jonge kinderen die om hem heen komen staan als ik bij de broodjeszaak sta te wachten. Dat mag, maar daarbij moet ik Lappi wel in de houdgreep nemen. Het enige wat hij op dit moment namelijk doet is opspringen en speels maar flink in je handen bijten. Het contact met mensen doet hem eigenlijk niet zo veel, het is voor hem allemaal heel oppervlakkig en vooral een gelegenheid om zich dan even rebels uit te leven. Iedereen blijft dan gewoon leuk tegen hem doen, vrijwel niemand neemt de moeite om hem te negeren als hij zich zo dol gedraagt en ik heb vaak de puf niet om tijdens de korte gesprekjes op straat naast mijn hond ook nog mensen op te voeden.
Tijdens het dagelijkse rondje stad kan ik mooi oefenen met alle paaltjes die ik tegenkom: ik loop langs de ene kant van het paaltje, Lappi die even niet oplet langs de andere kant, en dan komt hij natuurlijk vast te zitten. Oh oh, riem staat strak, wat nu? Dan is het een kwestie van hem laten puzzelen bij die lantaarnpaal, verkeersbord paal of afzetpaal. Hoe kom ik weer verder? Zijn vader Beetle is heel behendig in die denkspelletjes, die houd ik niet zo snel voor de gek.
In de stad komen we twee Boxers tegen, waarvan eentje Lappi met een strakke blik blijft nakijken. Lappi is zowaar een beetje argwanend. Gisteren is hij, toen hij keurig op zijn billetjes zat te wachten bij de broodjeszaak, in zijn (en mijn) rug aangevallen door passerende Soft Coated Wheaten Terrier. Lappi zat daar ogenschijnlijk niet zo mee en gromde het lastpak gewoon paar keer flink na, maar zo zie je maar weer hoeveel impact één zo'n vervelende, soms niet te vermijden ervaring kan hebben.
vrijdag 4 augustus: Vandaag zijn we tijdens de lunchpauze naar het hertenkampje geweest, om kennis te maken met herten, geiten, schapen en kippen. Dat is leuk!
Lappi is nog steeds volop aan het wisselen, hij heeft nu de meest vreemdsoortige mengeling van tanden en kiezen in zijn bek staan: grote, volwassen knipkiezen naast priegeltjes van melkkiesjes. Op de plek waar Lappi's afgebroken melkhoektand is verwijderd komt langzaam een volwassen hoektand door: beschadigd, op sommige plekken mist het glazuur. We hadden het al verwacht, maar toch is het even balen.
zondag 6 augustus: Na al dat rennen gaan we lekker even bijtanken in het vrije veld. Rennen en verse lucht opsnuiven!
maandag 7 augustus: Weer een lange week werken. Lappi gaat tussendemiddag mee naar de visboer voor een broodje haring. Mmm, daar ruikt het lekker! Twintig weken is Lappi vandaag en het valt ons op dat hij fysiek opeens heel sterk begint te worden. Als we aan het begin van de avond tijdens het uitlaten het favoriete Golden Retrievervriendinnetje van Scooter en Beetle tegenkomen, trekt hij zo hard aan de lijn dat je hem nog maar net kunt houden.
dinsdag 8 augustus: Weer kantoor, tussendemiddag weer een rondje stad, ditmaal tussen de boeken en tijdschriften snuffelen bij de Bruna, waar het weer heel anders ruikt dan bij de visboer. Lange, lange kantoordagen voor Lappi. Iedere avond rent hij een paar uur als een gek door het huis, maar omdat hij overdag erg weinig slaapt en vanuit zijn bench vooral mij in de gaten aan het houden is, ligt hij iedere avond rond negen uur al in coma.
Joepie, lekker mee voor een flinke renpartij! In de auto (nog steeds voorin) al wat frisse lucht opsnuiven via de blower. Lappi heeft wat grijze haren in het zwart net achter zijn schouderbladen en ook op zijn croupe. Puppyvacht, denken we, maar let eens op de grijze haren op zijn kop boven het kleine gele sterretje.
...Het zou toch geen cryptic merle zijn?
Onze favoriete uitlaatplek in de polder!
Kom op Lappi, rennen!
Hee, nooit gehoord van puppyprivacy?
Samen met Beetle. Mijn puppyvacht begint zo langzamerhand te verdwijnen.
Ik krijg nieuw, pikzwart haar dat glanst als een spiegeltje.
Hier gaan we letterlijk en figuurlijk helemaal los.
Snel komen want...
...wie het mooist zit krijgt het snelst een Frolic.
Drie generaties aan het uithijgen: Beetle, Lappi en Scooter.
In de tuin nog even wat bekvechten met Scooter...
...en dan gaan mijn oogjes alweer een beetje op de slaapstand.
vrijdag 11 augustus: Weer een nieuwe fase tijdens het wisselen. Lappi is linksonder zijn hoektand kwijt: er zit een klein rood gaatje met daarnaast al een hele dikke knobbel waaronder de nieuwe, volwassen hoektand schuilgaat.
zaterdag 12 augustus: De hoektand rechtsonder staat nu ook los. Aan het eind van de avond zelfs zo los, dat hij als een wilde zwijnentand naar de zijkant steekt. Wiebel, wiebel - maar hij valt er mooi niet uit! Tot op heden hebben we slechts één voortandje van Lappi weten te redden voor het plakboek.
zondag 13 augustus: Lappi smekt, smakt en spuugt iets uit op de hondenligzak: hoektand!
Zondagochtend nemen we de honden lekker mee naar de Waal voor een Aussie-zwemfestijn. Ditmaal gewapend mét camera. Aan de rivier heb je heerlijke strandjes, met een beetje geluk heb je een heel stuk tussen twee kribben voor jezelf. Drie Aussies + 1 waterdummy = feest!
Spetterfestijn. De naderende gastanker op de achtergrond gaat straks voor extra golfslag zorgen. Wel oppassen, want zo'n schip heeft een zuigende werking.
Nee hoor, ik heb geen kromme voorpoten op dit moment (dat lijkt maar zo).
Nee hoor, ik draag mijn staart niet hoog (dat lijkt ook maar zo).
Walter is gespecialiseerd in schijnbewegingen: Scooter denkt hier dat de dummy de andere kant op gaat - zo krijgt Beetle ook een keer de kans hem te halen.
Nou is Beetle (voorgrond) de dummy, Scooter staat al in het water klaar
(en Lappi is vooral aan het herderen).
Hee! Wacht op mij!
Puppypeddel, onderweg naar opa.
Yes, nou heb ik hem!
Allemaal even droogrennen tijdens de zandhazenrace op het strandje.
Op de achtergrond de spoorbrug en Martinus Nijhoff-brug (A2 Utrecht-'s Hertogenbosch) over de Waal bij Zaltbommel.
Een echte Waalwaawaa....
maandag 14 augustus: Arme Lappi. Tijdens zijn op twee na laatste kantoordag komt hij vreselijk met zijn pootje klem onder de rand van de voordeur van het kantoor. Iemand deed die glazen deur vanaf de andere kant open, in de veronderstelling dat Lappi haar wel zou zien aankomen en zou begrijpen dat hij dan achteruit moest gaan, maar die menselijke redenering volgde hij natuurlijk niet. Gillen, gillen, hij moet vreselijk gillen, met een opgeheven zielig linkervoetje. Angst moet je niet bevestigen, maar op zo'n moment kies ik toch altijd voor troosten: hij is geschrokken, hij heeft pijn en in die gevallen heb ik graag dat hij er niet vandoor rent, maar naar mij toe komt om uit te huilen. Ik houd hem een minuutje stevig vast, masseer zijn voetje, krijg een puppykusje terug van hem en dan lijkt het leed snel geleden. Alle teentjes doen het nog, snel naar buiten voor een uitlaatronde. Maandag is het markt, we maken een rondje langs alle kramen. Bij de viskraam bestel ik een bakje kibbeling en daar mag Lappi, terug op kantoor, lekker van meesnoepen.
Afgelopen weekend hebben we een nieuwe zak van 15 kilo puppyvoer voor Lappi gehaald, die breken we nu aan. Inmiddels heeft Lappi in de tijd dat hij bij ons is al 18 kilo puppybrokjes achter zijn kiezen, plus nog eens de nodige kilo's blik- en versvlees. We hebben de waawaa-man al geruime tijd niet meer gewogen. De nieuwe digitale weegschaal lijkt het te hebben begeven, hij geeft standaard tientallen kilo's te veel aan als we er op gaan staan. Lappi zou volgens de zwaar in de war zijnde rode cijfertjes ongeveer 45 kilo moeten wegen en dat lijkt ons niet helemaal (helemaal niet) kloppen :-)
dinsdag 15 augustus: Tijdens het uitlaatrondje tussendemiddag door Tiel wordt Lappi opeens bang. Zijn immer vrolijke staart met krulletje zakt naar beneden, hij wil niet meer meelopen, snuift luchtjes op, kijkt omhoog en om zich heen, begint zachtjes te piepen en vervolgens aan zijn riem te trekken. Dit zijn van die momenten dat je dus juist niét moet troosten. Ik gewoon blijf gewoon even rustig staan, in de veronderstelling dat hij zo wel bijdraait. Maar Lappi is blijkbaar zo van streek dat hij, nog nooit gebeurd, niet eens een Frolicje wil aannemen. Hij voelt zich in het straatje waar we op dat moment zijn duidelijk allerminst op zijn gemak. Hij blijft omhoog kijken, lucht opsnuiven en zachtjes piepen. Wat is er hier aan de hand? Ik zie, hoor of ruik helemaal niets bijzonders. Het is rustig, geen mens of dier te zien. Maar Lappi merkt iets. Er is iets. Achter een deur misschien? Een geluid dat ik niet hoor? Lappi wil wegwezen, en ik besluit naar hem te luisteren en door te lopen. Enkele tientallen meters verderop, in een drukke winkelstraat, komt het krulletje terug en is hij weer helemaal 'back to normal'.
woensdag 16 augustus: De drukke periode op mijn werk lijkt voorbij, dit wordt Lappi's laatste werkdag op de redactie. Dertien dagen om half negen je bench in, tussendemiddag er even uit, dan tot half zes weer je bench in braaf liggen te wezen... Niet ideaal voor een pup, maar Lappi heeft zich perfect gedragen.
Lappi heeft al geruime tijd een stel prachtige nieuwe voortanden en helemaal achterin zijn bek hele stoere nieuwe knipkiezen. Nu beginnen de melkkiesjes boven en onder in het midden van zijn kaken los te staan. Ze zitten hem letterlijk en figuurlijk dwars. Kauwde Lappi eerst een pensstaafje in een minuut naar binnen, doet hij er zeker twintig minuten over. En wat vinden we 's avonds op de grond? Yes, nu hebben we een voortandje, hoektandje én melkkiesje voor het plakboek!
donderdag 17 augustus: Lappi is weer het gelukkigste mannetje van de wereld. De komende anderhalve week werk ik thuis en hoeft hij niet in de bench, maar mag hij lekker aan mijn voeten liggen en stoute puppyplannen bedenken. En het is tijd voor de maandelijkse deurmatfoto!
Op de deurmat, 17 augustus.
Kom op jongens, beetje leuk kijken, krijgen jullie zo een Frolic.
Nog even ter vergelijk: dit was Lappi op de deurmat in mei...
En dit was Lappi op de deurmat in juli...
Hoezo gegroeid?!
Alles leuk en aardig, maar nou willen we dus wél die beloofde Frolic!
Het is best spannend om te zien hoe de hiërarchie tussen de drie Aussiemannen zich ontwikkelt. Lappi ziet Scooter vooral als een combinatie van zijn persoonlijke klimrek, slaapzak en buffelhuid. Scooter staat toe dat Lappi op hem rijdt, hem als hoofdkussentje gebruikt of zijn voorpoot in zijn bek pakt om op te kluiven. Lappi moet het wel érg bont maken of hem echt pijn doen wil hij ingrijpen. Beetle kan wat minder van Lappi verdragen. Hij waarschuwt regelmatig met een zeer doeltreffende strakke blik of wat zacht gegrom. Het is soms alsof hij als middelste generatie een beetje klem zit tussen de twee anderen en het zal hem best zwaar vallen dat hij niet langer de benjamin is. Als het hem even te veel wordt, trekt hij zich terug op zijn parkeerplekje in de gang. Lappi moet het niet wagen om op Beetle te springen. Hier is het juist andersom: Beetle probeert af en toe Lappi te dekken. 's Avonds, als iedereen moe is, liggen Scooter, Beetle en Lappi allemaal knus tegen elkaar aan gepropt in het hoekje tussen onze twee banken. Onvoorstelbaar hoeveel Aussies er op een halve vierkante meter blijken te passen :-)
Lappi staat gewoon bovenop Scooter staan:
even duidelijk maken wie (denkt dat hij) hier de baas is.
vrijdag 18 augustus: Bij gebrek aan een werkende weegschaal thuis ben ik vanmiddag met Lappi even naar de dichtstbijzijnde dierenartsenpraktijk gewandeld en heb hem daar op de weegschaal gezet: 16 kilo schoon aan de haak! Grappig, tijdens het wandelen valt me op hoeveel mensen er gaan (glim)lachen als Lappi voorbijkomt.
...Zou Lappi op zijn moeder gaan lijken? Wat tekening betreft, op het koppie na dan, in ieder geval wel!
zaterdag 19 augustus: Vandaag mag Lappi mee naar de Landgoedfair op Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd, waar hij een enorme hoeveelheid mensen en honden ontmoet én een cadeautje krijgt: een eigen ligzak. Als er pensstaafjes of dentastix worden uitgedeeld, rennen Scooter en Beetle daarmee altijd meteen naar hun eigen ligzak. Lappi bleef tot nu toe een beetje doelloos door de kamer lopen, met een bek vol lekkers en een gezicht van: 'Ja, maar waar moet ik dan liggen?' Vanaf nu heeft hij dus, naast zijn puppyslaapkamer (bench) natuurlijk, ook een eigen plekje.
De paard en wagens die tijdens de menmarathon een hindernisparcours op het fairterrein afleggen, maken een enorme indruk op Lappi: hij vindt het drie keer niets. Beetje grommen, beetje blaffen en dan het liefst wegwezen, is zijn wens. In de demonstratiering mogen bazen en honden meedoen aan een gehoorzaamheidstest van een hondenschool uit de regio. Hup, grijpen die kans, socialiseren, Lappi dus mee de ring in! 'En dan hebben we hier nog een Border Collie', zegt de instructrice, als ze de gegevens van de deelnemers noteert. Nee, zeg ik, het is een... 'Kruising', vult ze me aan. Ehm... Australian Shepherd dus.
Tijdens het testje maak ik van de elementaire gehoorzaamheid maar puppy-gg. Lappi al een minuut blijven liggen met de baas op afstand? Dacht het niet! Ik blijf gewoon gehurkt bij hem zitten. Lappi is er met zijn gedachten niet bij, in de verte ziet hij weer een paard en wagen over een brughindernis denderen. Toch krijgt hij een schattig puppy-cijferlijstje mee:
Tijdens de fair lopen we heerlijk incognito met Lappi rond: iedereen denkt dat het een Border Collie is en die vallen op landgoedfairs niet op. 'Kijk dat is een Border Collie van het kleine type', zegt een mevrouw, die hem nakijkt alsof ze er verstand van heeft. En als we even met een paar Aussies staan te buurten: 'Zie je die honden daar? Twee Australian Shepherds en een Border Collie.' Het moet niet veel gekker worden! Onze waawaa-man is inmiddels moe. Zo moe, dat hij niet meer verblikt of verbloost als er zeker tien door paarden getrokken historische wagens de demonstratiering inrijden.
's Avonds gaat Lappi mee naar oom Henrie en tante Janine voor een heerlijke barbecue. Onder de partytent, want er barst een knetterend onweer los. Na het eten valt hij met een gelukzalig puppysnurkje op schoot in slaap.
zondag 20 augustus: Volgende week gaat Lappi mee naar de hondententoonstelling in Rotterdam, reden om de overtollige bruine flosjes die onder zijn oren uitsteken eens te verwijderen. Zijn oren worden niet geplakt (vastgezet of verzwaard) om een nette oorstand te krijgen, maar zijn volledig naturel. Dat betekent op dit moment rechts een opengeslagen rozenoor en links een netjes naar vorend hangend oor: Geen Gezicht Zomer 2006 :-)
Nou geen flauwe opmerkingen over die oren, he?
maandag 21 augustus: Rechtsboven komt het puntje van een nieuwe hoektand (nummer vier en laatst) door, naast de oude melkhoektand. Wat zal ik blij zijn als al dat gewissel achter de rug is en er allemaal stevige grotehondentanden in dat bekkie staan!
Oh, sorry hoor Scooter, sta ik in de weg?
Wat zeg je? Zit ik nu weer boven op je kop?
Verhip zeg... doe ik natuurlijk helemáál niet expres...
woensdag 23 augustus: Lappi is een ratje. Een waterratje, want hij heeft de sloot langs onze dagelijkse uitlaatplek herontdekt: die sloot staat nu echter niet meer droog. Lappi staat tot zijn borst in het water en rent er met veel plezier doorheen. Koekje om hem eruit te lokken? Tuurlijk, werkt! En dan meteen wéér de sloot in, in de hoop weer geroepen te worden en het volgende koekje te scoren! Na iedere uitlaatbeurt komt hij met heerlijk zompige, grijszwarte en onfris geurende slootpootjes thuis. Een jatratje is het ook: hij pikt het zakje geraspte kaas van de eettafel, de sleutel uit het deurtje van mijn bureau, een knuffeltje uit de kast.
Deze avond mag Lappi mee naar zijn eerste echte puppycursusles. Het is met ruim vijf maanden een wat late naarschoolgaander, maar op zich vind ik dat niet zo erg. Vaak willen mensen veel te veel met hun jonge Aussie/hond, al van alles doen en volgen, laat hem nog maar lekker even een kleutertje zijn. Lappi krijgt les van juf Hetty van de KC Culemborg. In zijn groep zitten twee Border Collies, een Jack Russelltje, een Oud-Duitse Herder, een Shar-Pei, een Markiesje en een Kooikerhondje.
Om te beginnen krijgen we van juf Hetty allemaal een tandenborstel, die we even flink door een bol smeerworst mogen halen. Dat is een knallend begin van de les: Lappi slikt zijn tandenborstel van enthousiasme bijkans in. Dát smaakt lekker! We mogen er wat poetsbewegingen mee maken en gebruiken de tandenborstel als lokkertje bij het voorroepen aan de riem. Lappi mag verder laten zien hoe mooi hij al kan zitten en een rondje om drie paraplu's lopen die opengeklapt op de grond liggen. Hij mag een koekje uit de paraplu eten en nog een rondje lopen terwijl ik een van de paraplu's boven mijn hoofd houd. Huiswerk voor de volgende week: glimlachen als de hond tijdens het buitenlopen naar je kijkt. Niet gek, maar een hele mooie manier om hem duidelijk te maken dat je het oogcontact dat hij met je maakt waardeert.
Kijk eens wat een hippe roze tandenborstel ik van juf Hetty heb gekregen!
Ik oefen ook goed met poetsen.
donderdag 24 augustus: Vandaag geef ik zelf puppytraining en mag Beetle, het nieuwe cursusseizoen is begonnen, weer mee 'sporten' in de gevorderde gehoorzaamheidsgroep. Heerlijk vindt hij het. Je kunt echt merken dat Beetle, nu alle aandacht zo uitgaat naar Lappi, dat beetje tijd samen apart nodig heeft.
Onze kleine waawaa-man is in het woefstadium aanbeland. Tijdens de puppycursus liet hij al met regelmaat schelle blafjes horen om mijn aandacht te trekken: joehoe, kom op, niet staan blijven maar leuke dingen doen! Hij wordt ook waaks en slaat aan als hij iets of iemand rond het huis lijkt te horen. Ik reageer er haast in een reflex op door iets te zeggen als 'schei toch uit man, niets aan de hand', terwijl ik weet dat negeren waarschijnlijk beter helpt: niets aan de hand immers, dus kun je ook het beste doen alsof er niets aan de hand is en gewoon blijven doen waarmee je bezig was: in dit geval doorwerken.
Werken doe ik thuis tegenwoordig met de camera onder handbereik. Het is geweldig om te zien hoe jatratje Lappi van alles uit de zwarte trainingstas (waar hij inmiddels niet meer goed op past) weet te trekken, inclusief een zwart fleecekleedje waarop hij dan gaat liggen en waaromheen hij zijn eigen koninkrijkje van spulletjes bouwt. Net terwijl ik een foto van lief kluivende Lappi maak, wordt er buiten iets in de brievenbus gegooid. Als door een wesp gestoken vliegt hij overeind. Ik blijf gewoon doen waarmee ik bezig was: fotograferen. Lappi herstelt en gaat weer aan de kluif.
Lekker kluiven op mijn kleedje...
WAAAAAAAAHHH! Ik hoor de brievenbus!
Alarm! Alarm!!
Mmm, niemand reageert verder.
Dan ga ik ook maar weer kluiven.
vrijdag 25 augustus: Vandaag krijgt Lappi een extra borstelbeurtje voor de show in Rotterdam. Hij schuift al keurig in de rij aan als ik de borstels, scharen en kammen pak. Eerst Scooter, dan Beetle, dan Lappi. Veel te knippen valt er nog niet aan hem, alleen het haar onder zijn voetjes wordt gelijkgeknipt met de zooltjes. Vijf minuutjes en Lappi is helemaal showklaar :-)
Zoveel puppywol kam je er dan uit...
Meteen even een tandjescheck. Vóór Lappi's lange rechter melkhoektand komt de volwassen hoektand door. ...En zien we daar links bovenin niet een premolaartje te veel?
Lappi's linkerhoektand is al eerder doorgekomen, hij groeit nog steeds.
Door het breken van de melkhoektand is het glazuur ervan beschadigd..
zaterdag 26 augustus: Vandaag mag Lappi voor het eerst mee naar een hele grote hondenshow in Rotterdam. Zonder Scooter en Beetle, maar lekker stoer helemaal in zijn eentje. In de ring heeft hij dolle pret. Huppelen en springen in plaats van lopen, blaffen tijdens het staan, kusjes geven aan de keurmeester: ik heb mijn handen vol aan onze Mr. Personality, maar geniet ervan dat Lappi zo'n plezier heeft. Een beetje keet schoppen mag best als je baby bent, het hoeft allemaal nog niet zo serieus. Na de keuringen mag Lappi mee shoppen. Dat is leuk! Bij heel veel standjes kun je aan speeltjes snuffelen, brokjes scoren en koekjes verdienen (in ruil voor een zit of poot) en je komt nog van alles tegen ook: mensen die met je willen knuffelen en hele grote Ierse Wolfshonden waaraan je voorzichtig kunt snuffelen. We kopen gedroogde stokvis voor de honden, een flinke doos Dentastix, nieuwe runderhuidkluiven en vast een nieuwe riem voor Lappi.
Samen met Walter even uitrusten in de drukte van het Rotterdamse hondencircus. Het was een leuke dag!
dinsdag 29 augustus: Als er een Australian Shepherd krant zou bestaan, zou er morgen op de voorpagina een stukje staan met de titel:
Wat wil het feit: puur toevallig ben ik thuis, gewoon een dagje vrij genomen, dat gisteren pas besloten om vandaag thuis wat te kunnen doen, en Lappi is afwisselend aan het donderen en snoezelen op mijn werkkamer. Op een gegeven moment hoor ik getikkel en gestommel bij het rattenverblijf. Waawaa-man, laat die ratjes nou eens met rust! Maar het is niet de waawaa-man die tegen de spijlen aan het tikkelen is. Lappi kijkt omhoog naar druppels die vanaf de houten balken naar beneden vallen. Er tikkelt water op de vloerbedekking. Er verschijnen steeds meer lange, natte strepen op de muur, en die strepen worden stroompjes. Lekkage!
Er moet iets mis zijn bij het dak. Het water loopt vanaf de bovenverdieping naar beneden. Ook in de woonkamer verschijnen in sneltempo natte strepen op de muur. Het regent op het parket. Ik trek hondenligzakken, kastjes en de tv weg, ren me suf van boven naar beneden met handdoeken om te deppen en een emmertje. Help! Walter komt van zijn werk geraced, klimt op het dak en constateert dat het zinken dak van de dakkapel barstensvol water staat: afvoer verstopt. Zodra het euvel is verholpen, stort er zeker een kubieke meter water met veel geraas de dakgoot in. Even begint alles binnen nóg harder te stromen, dan houdt het op. Als ik niet vrij was geweest, had er bij thuiskomst waarschijnlijk het een en ander heel, heel erg blank gestaan...
Waawaa-man draagt in alle consternatie nog wat bij aan de wateroverlast door een enorme plas op het parket te doen. Naast tientallen strepen op de muur hebben we daardoor ook een grote, ronde, uitgebeten kring op de houten vloer. Lappi vindt het waarschijnlijk jammer dat er geen grappige druppels meer van het plafond vallen. Wij kijken voortaan íets vaker de dakkapel na.
woensdag 30 augustus: Lappi is gisteravond het laatste stukje van zijn melkgebit kwijtgeraakt, de melkhoektand rechtsboven is eruit. Omgewisseld dus, maar nog niet uitgewisseld: er moeten achterin nog wat volwassen kiezen doorkomen.
Les 2 van de puppytraining vanavond. Juf Hetty heeft een grote boodschappentas vol interessante spulletjes op het veld gezet. Lappi mag er eerst even aan snuffelen en daarna mee een rondje lopen terwijl ik de tas draag. Daarna wordt er een deken over een hoogtesprong gehangen. Lappi moet onder de deken door naar mij toe kruipen. Eitje! Vervolgens komen er allerlei interessante spullen uit de tas. Juf Hetty gaat op een stoel zitten met een hele grote handpop-vogel op haar schoot die 'piep' zegt. Daarna maken de puppies kennis met een plastic hondje met flikkerlampjes, een poesje met fel groen oplichtende oogjes dat met rare stapjes loopt en piept en een speelgoedlocomotief die licht en geluid produceert. Lappi pakt het poesje in zijn bek en laat het vallen, waarop het batterijtje stopt. Zo, dat is lekker rustig. Daarna laat hij zich 'aanrijden' door de op hem afkomende locomotief. Eng? Welnee, cool allemaal! Het gekst vindt hij eigenlijk nog de Shar-Pei pup, die aan zijn ogen is geopereerd en een grote plastic kap omheeft. Het lijkt niet eens zozeer de kap alswel de grote, strakke en nogal uitdrukkingsloze snoet van de hond die irritatie bij Lappi opwekt. Met sommige hondenrassen is het toch lastig communiceren.
Daarna mogen de honden in kleine, geselecteerde groepjes het puppyspeelweitje in, Lappi samen met de twee Border Collies. Hij gedraagt zich als de king van het puppyweitje, redelijk beheerst, staart omhoog in een grote krul. Even een 'waawaa-man, koekje!' is genoeg om hem uit het spel met de andere hondjes los te maken. Sterker nog, op een gegeven moment komt hij gewoon naast me staan voor nog meer koekjes. Daarbij draait hij af en toe rare rondjes. Hij zou toch niets moeten? Dan schiet me te binnen dat we maandag tussendemiddag de oefening 'rondje' hebben geoefend. Ik kijk nog eens goed en ja hoor: het ziet er wat houterig uit, maar Lappi 'performt' uit zichzelf een rondje om zijn as. Met een blije kop van: kijk eens, knap hè baas? Koekje?? Het leek zo'n simpele, rustige les, maar thuis blijkt wel hoeveel indrukken de waawaa toch weer heeft opgedaan. Moe van alle lampjes en piepjes loopt hij de kamer binnen, klimt op de bank en valt met een grote puppysnurkel meteen in slaap.
De king van de kamer. Als het moet kan ik vanaf mijn poef over de bank heen gewoon tegen de tv aan springen, hoor!
