Het mag duidelijk zijn: deurmatzitten is een Uiterst Serieuze Aangelegenheid :-)
woensdag 2 mei: Lappi is meegeweest naar het vierdaagse Aussie sport- en showfestijn van de Versatility Australian Shepherd Club (VASC) in België. We logeren in een klein hotel in de buurt waar we met onze drie Aussieboys meer dan welkom zijn. We hebben een mooie ruime kamer waar een rotanachtig zitje en een prachtige antiek ogende stoel met gedraaide houten poten staat. Oeps... als Lappi het maar uit zijn hoofd laat... Maar de waawaaman gedraagt zich perfect. Samen met Scooter en Beetle blijft hij gewoon los op de hotelkamer achter. Bij thuiskomst hoeft de bench, die we meegenomen hebben om de honden overdag in te stallen, voor Lappi niet meer te worden opgezet.
Aan het VASC-evenement heeft Lappi niet zo veel: hij is nog te jong om aan het sportgebeuren mee te mogen doen en dus voornamelijk aanwezig als supporter. Wel mag hij meedoen aan een handling clinic, waar we weer een paar handige tips oppikken: niet naar je hond kijken tijdens het lopen, bij het neerzetten Lappi niet onder de borst maar bij zijn schouder en elleboog pakken en hem zo veel mogelijk vrij laten staan. Dat zijn front niet zijn sterkste kant is, was de Amerikaanse keurmeester al opgevallen. Nadat ze zijn borst en voorborst uitgebreid heeft bevoeld, meldt ze dat hij nog lang niet is uitgegroeid: zijn voorhand is zich nog volop aan het ontwikkelen.
Kennen jullie hem nog? Lappi aan het spelen met Djairo, hier september 2006.
En op het VASC-festijn komen Lappi en Djairo elkaar weer tegen. Percy, de blauwe Border Collie van Henrie en Janine, helpt Lappi bij het besnuffelen.
Lappi, Djairo en Percy zitten allemaal in hetzelfde schuitje: mee naar een leuk sportevenement maar de hele dag in je bench zitten omdat je nog te jong bent om mee te doen. Met z'n allen mogen ze daarom even lekker los spelen.
Dolle pret als er nóg een Aussie mee komt doen. Drie keer raden (let op de staart) wie er hier top dog meent te moeten spelen! :-)
donderdag 3 mei: De heupuitslag van Lappi is binnen! Het best mogelijke resultaat: HD A. Daar zijn we blij mee, zeker met het oog op het sport- en spelgebeuren. Lappi gaat in de behendigheid als een speer, zo ook zijn klasgenootjes op de 'sportschool'. Ze hebben er inmiddels de breedtesprong bijgeleerd en doen nu ook de slalompaaltjes. Op de wip na zijn nu alle toestellen aan bod geweest.
dinsdag 8 mei: Op de website van de rasvereniging staat een herplaatsings-Aussie. Een black tri reu, twee maanden ouder dan Lappi. Zeer dominant aanwezig, zeer leergierig en wil graag aandacht. Het klinkt me enigszins bekend in de oren. Snel en sterk, dat is wat ze op deze leeftijd zijn. Ik kan me voorstellen dat dit voor sommige mensen dan moeilijk te riemen valt, waardoor ze het niet meer zien zitten. Na de puppytijd stopt het vele werk dat je in je hond hebt gestopt niet, maar nu, zo tussen het jaar en anderhalf jaar, begint het vaak pas. De honden zijn nu op een leeftijd dat ze van alles willen en (denken) te kunnen. Lappi kost, in vergelijk met Scooter en Beetle, nog een hoop energie. Maar ik heb dat met zijn vader en opa eerder meegemaakt. Straks hoop ik met onze heerlijke superpuber net zo goed te kunnen lezen en schrijven :-)
zondag 13 mei: Lappi is vandaag meegeweest naar de jongehondendag van de ASCN in Zeewolde voor een kleine gedragstest, exterieurbeoordeling en fotosessie. Bij aankomst lopen er een heleboel Aussies los in de berm te stoeien en kan Lappi even lekker meerausen. Hij blijkt heel goed te zijn in lekker stoer grommen naar de andere reuen. Later op de dag moet hij dat bekopen: een andere reu reageert met een uitval op zijn gegrom en Lappi blijkt later een klein kaal streepje - 'schampschot' - en een bult met bloeduitstorting op zijn kop te hebben. Eigen schuld, inderdaad... dikke bult.
Bij aankomst op de jongehondendag kennismaken met de andere jonge jongens en meiden.
Kijk mij eens stoer doen tegen die andere reu.
Maar eh... het is toevallig wél mijn tas waar hij vlakbij komt staan hoor!
Tja... en dan gaat het fototoestel weer de tas in en vergeten we foto's te maken tijdens de gedragstest en keuringen... De woorden die op Lappi van toepassing zijn, zijn onderstaand in rood aangegeven.
Gedragstest Lappi:
Gedurende de hele test zit de hond aan een lange flexilijn. De baas mag niets zeggen.
1. Kennismaking
Je loopt met de hond op een meneer waaraan je jezelf voorstelt. Nadat je een hand hebt gegeven, maakt de meneer contact met je hond door zijn naam te roepen en hem aan te halen.
Herstel: geheel - gedeeltelijk - geen - geheel met steun - gedeeltelijk met steun - geen met steun
Temperament: zeer beweeglijk - levendig - rustig - traag
2. Geluid
Je loopt met je hond naar een plastic kratje op de grond. Onder dat kratje gaat een autoalarm af. Je moet bij het geluid blijven staan en mag later zelf als baas het kratje onderzoeken.
Herstel: geheel - gedeeltelijk - geen - geheel met steun - gedeeltelijk met steun - geen met steun
Temperament: zeer beweeglijk - levendig - rustig - traag
3. Vreemd voorwerp
Je loopt met je hond richting een mevrouw op een stoel die, als je bij haar in de buurt bent, opeens vlak voor de hond een witte doktersjas aan een touw omhoogtrekt en daarna weer laat vallen. Daarna mag je als baas de jas gaan bekijken.
34. Staartdracht: over de rug, hoog, midden, laag, scheef, krul
Fokuitsluitende fouten: geen
Opmerkingen: vriendelijk, goed bespierd, goed getraind
Het mag duidelijk zijn: van een beoordeling op zoveel punten word je best moe. Bij thuiskomst valt Lappi in comateuze toestand neer :-)
maandag 28 mei: Lappi is weer meegeweest naar het jaarlijkse Aussieweekend in mei van de Australian Shepherd Club Deutschland in het Duitse Königswinter. Weer lekker twee nachtjes slapen in een hotel, wandelen in het bos en verder lijdzaam toezien hoe vader Beetle en opa Scooter in actie komen.
Van links naar rechts drie generaties in de tent tijdens het Aussieweekend in het Duitse Königswinter: Scooter, Beetle en Lappi. Trotse Aussie-eigenaar Walter ervoor, de gewonnen lintjes volgens goed gebruik daar aan het dak :-)
Dit was Lappi precies een jaar geleden, toen ook al mee naar Königswinter en hier badderend in de prullenbak van de hotelkamer, omdat hij tijdens de boswandeling heel vies was geworden.
...en dit is Lappi een jaar later, met dezelfde prullenbak.
Ehm... hier pas ik dus echt niet meer in, baas...
Onvoorstelbaar hoe hard je als Aussie in een jaar tijd kunt groeien!
zondag 3 juni: de deelnemers van de workshop zoeken waaraan Lappi op 21 april heeft meegedaan waren zó enthousiast, dat Nicky Gootjes van Gedragscentrum Samenspel een vervolgdag heeft georganiseerd. Vandaag mag Lappi weer mee zoeken. We beginnen met een opdracht die ogenschijnlijk makkelijk lijkt maar moeilijk blijkt: ik mag me midden op het trainingsveld verstoppen in een open huisje met daarover een camouflagenet. Door de gaten in dat net kun je me als mens zó zien zitten, maar honden kijken anders en zien die gaten niet. Ze moeten dus hun neus gebruiken. Het duurt lang en ik moet een paar keer roepen voordat Lappi me vindt: verhip baas, zit je hier! Door de stress van 'waar is mijn baas?' kan een hond zich even niet meer concentreren en zijn neus niet meer goed gebruiken, vertelt Nicky. Vandaar dat Lappi moeite had me te vinden. We doen nog veel veel meer leuke zoekoefeningen en later op de dag mag Lappi weer een 'slachtoffer' zoeken in het bos: een van de deelnemers verstopt zich, met Lappi's speeltje, in een greppel. Lappi is helemaal in zijn element: prachtig vindt hij het! Met een reuzensprong landt hij in de greppel: 'Hier is het! Ik heb de meneer gevonden hoor! Mét mijn speeltje!' Alle snuffeljunkies zijn het er over eens: er komt nóg een vervolgdag, want speuren is super!
zaterdag 9 juni: we reizen alwéér af naar Samenspel, want ik had Lappi in het kader van 'leuke dingen doen met een superpuber' ook opgegeven voor een workshop Spelen met je hond. Nicky laat zien hoe je met hele simpele materialen hele leuke dingen kunt doen met je hond. Zeven honden doen er mee, naast Lappi een Rottweiler, Oudduitse Herder, Griekse ex-zwerfhond, Curly Coated Retriever, Foxje, Jack Russell Terrier en een Poedel. Met dit gevarieerde groepje spelen we gedurende de lekker relaxte dag veertien spelletjes, waaronder zoekspelletjes, actiespelletjes, probleemoplossende spelletjes:
- Prullenbakspel: een bak met lekkere Rodiworst wordt in het stalen, gespijlde omhulsel van een prullenbak gezet. Ontdekt de hond dat er aan de achterkant een ingang is waardoor hij bij de worst kan komen? De volgende stap: de ingang aan de achterkant wordt nu afgedekt met een handdoek. Weet de hond de ingang nu nog te vinden?
- Tunnelspel: de baas loopt met hond over een beddenspiraal op de grond en moet gebukt onder de tunnel van zeil door. Aan het eind van de tunnel wacht een web gespannen plastic linten: weet de hond hoe hij daar overheen moet komen?
- Kruipspel: de hond moet nu niet over een aantal gespannen linten heenstappen, maar er onderdoor kruipen.
- Verstopspel: de baas zit verborgen onder een camouflagenet. Lukt het de hond zijn baas te vinden? Als extra moeilijkheidsgraad staat er bij de ingang van het camouflagenet een grote tweedimensionale foto van een Duitse Herder. Oei, daar hebben veel honden ontzag voor! Ze lopen dan ook mooi om naar de andere kant van het net.
- Hengelspel: dikke pret als de baas een stok met een touw met daaraan een stuk konijnenbont voortbeweegt. Lekker samen jagen!
- Behendigheidsspel: twee baas-hond teams tegen elkaar, waarbij de een moet twee lepels met daarop een tennisbal vasthouden, de ander twee stokken met daaraan bekertjes water. Wie is er het eerst, mét hond, ongeschonden aan de finishlijn?
- Griezelspel: de baas zit verkleed als griezel met twee andere griezels verstopt achter een tafel. Weet de hond zijn baas te vinden?
- Spelbuigingspel: leer je hond de spelbuiging aan, en probeer de spelbuiging bij je hond uit te lokken door zelf een buiging of 'spannende beweging' te maken.
- Jojospel: je hond als levende jojo, laat hem in de vorm van een spelletje heel snel achter elkaar zit-af-zit-af-zit-af-zit gaan.
- Stoplichtspel: alle deelnemers staan naast elkaar aan de startlijn. Bij 'groen!' gaat iedereen lopen richting de finishlijn. Op het moment dat de spelleider 'oranje!' roept, moeten alle honden zo snel mogelijk de van tevoren opgegeven oefening uitvoeren, bijvoorbeeld zit of af. Wie bij 'rood!' nog niet zit of afligt, moet terug naar de startlijn en daar opnieuw beginnen.
- Balspel: in teams van twee. De bazen klemmen een kleine voetbal tussen hun voorhoofden. Lukt het om, met honden aan de lijn en de bal tussen jouw hoofd en dat van je teamgenoot, zo snel mogelijk de finishlijn te halen?
- Zoekspel: in één van de drie op een plank vastgelijmde blikken wordt een stukje gedroogde pens gestopt. Lukt het de hond om, ruikend door de dekseltjes met gaten, het blik daarin met het pensstaafje erin aan te wijzen?
Moerasspel: tussen de start- en finishlijn ligt een moeras vol gevaarlijke krokodillen. Je moet, samen met je hond, oversteken met behulp van twee keukenmatten waarbij je de matten als stapsteen gebruikt. Je bent alleen veilig als zowel jij als je hond op de mat blijven!
Waterspel: lukt het de hond om drijvende voorwerpen, zoals een leeg flesje, badeentje, bal en bot uit een ton met water te pakken?
Het is niet alleen enorm leuk om de spellen te spelen, maar ook om naar de andere deelnemers te kijken. Nicky evalueert na elk spel het gedrag van baas en hond: wat er gebeurt, waarom een hond op een bepaalde manier reageert... We leren weer een heleboel bij. Heerlijke dag, Lappi, door Nicky met een knipoog Lappezwans genoemd, heeft genoten.
Spelletje 'wie van de drie' voor de honden: welke griezel is je baas?'
Ik ben de linkergriezel, hier als figurant voor een andere hond.
Toen Lappi me moest zoeken, had ik het rechterpak aan. Het groene laken houd je om je heen geslagen zodat er zo min mogelijk van je eigen geur vrijkomt, dat maakt het voor de hond nog moeilijker om zijn baas te ontdekken.
De deurmat op 10 juni 2007.
We staan er nu iets blijer op dan op 12 mei!
(zie foto bovenaan deze pagina)
zondag 10 juni: Een mooie uitspraak uit een Amerikaans hondentrainingsboek (Beyond Basic Dog Training van Diane L. Bauman), om eigenaren van superpubers een hart onder de riem te steken: 'Gawky, distracted, bodies changing, often overly energetic, the adolescent dog is not always in the best frame of mind to learn. Not yet sure of who he is or where he fits in, the confused 9-24-month-old can find training too stressful to enjoy.'
En: 'In my experience with large breeds, two seems to be the magic age where the dog finally starts working with you instead of against you.' Oftewel: tot het tweede jaar heb je het gevoel dat je hond je tegenwerkt, maar daarna komt de samenwerking. Eigenaren van superpubers: geef niet op en haak niet af! Rond het anderhalfste levensjaar van de hond is vaak de tijd dat mensen zeggen: nou, ik heb nu drie gehoorzaamheidscursussen achter de rug, meer lijkt hij niet te leren, ik stop er nu maar mee. Maar de samenwerking begint nu pas! Heb geduld en maak plezier!
vrijdag 15 juni: ...Nog zo'n mooie quote uit het boek van Bauman: 'People train dogs for different reasons. (...) Perhaps the best reason to train dogs is that a trained dog can come closer to reaching his potential greatness. If you love your dog, then you need to educate him and communicate with him. A dog kindly trained achieves a higher level of awareness than a dog who is cared for but ignored.' Kortom: trainen doe je om verschillende redenen. Om mee te doen aan wedstrijden en prijzen te winnen, omdat je hond het nodig heeft voor zijn opvoeding en bovenal omdat het een manier is om samen met je hond te werken. Haal eruit wat erin zit, doe je hond niet tekort maar benut zijn mogelijkheden.
zaterdag 16 juni: vandaag is Lappi meegeweest voor een verslag van het BestDog Event in Apeldoorn, aangeprezen als het grootste outdoor honden evenement van het land met veel stands met lifestyle producten, demonstraties en wedstrijden. Goed voor zijn socialisatie, was onze reden om Lappi mee te nemen, en nog beter voor zijn socialisatie dan we dachten, want we moesten aan de andere kant van Apeldoorn parkeren en werden in een bloedheet pendelbusje naar park Berg & Bos gebracht. We zaten achterin het busje, arme Lappi, hij stuiterde tussen en op de achterbank met ons mee... Maar verder was het een lekker relaxte dag.
Met Walter op het BestDog Event.
Lappi in zijn element op BestDog: vriendjes maken...
(wel even laten zien dat je de baas bent over zo'n kleine pup)
...Een flesje Spa blauw uit een glas drinken
(verbeterpunt voor de organisatie: geen kraan voor vers drinkwater te vinden)
...Nog meer vriendjes maken
(lees: Labradormeisje aanranden)
...En grommen tegen dat lelijke ding in een lifestyle stand
vol hele mooie, doch onbetaalbare laarzen.
Oh eh... dit ben ik zelf?
donderdag 28 juni: de laatste les van het seizoen bij de KC Culemborg. Met Lappi aan mijn zij haal ik de pionnen van het veld die ik gebruik bij Beetles vooruitstuurtrainingen. Lappi is nu hevig in de 'ik wil niet-fase'. Ik wil niet luisteren, ik wil niet in mijn hok na de training, ik wil gewoon doen waar ik zelf zin in heb. We laten hem maar een beetje lekker aanmodderen, samen plezier maken is belangrijker nu dan serieus trainen.
Wat Lappi wél wil, is na de training nog even poseren voor trainer Ron. (dankjewel Ron voor de foto's!)
juli: We vieren twee heerlijke weken vakantie in Oostenrijk. Het is Oostenrijk revisited, wederom via DogWalkTrail. Was Lappi vorig jaar nog veel te klein om in Oostenrijk iets te kunnen ondernemen (het was toen bovendien veel te heet), nu is hij gespierd en uitgegroeid genoeg om in actie te komen en is het weer bovendien koeler en geschikter voor allerhande uitjes.
We maken verder mooie wandelingen door het dal, een drie uur durende oriëntatieloop door de bergen, gaan met de honden steppen op een Kickbike en waterfietsen, de Aussies achterop, op het meer van Zell am See. Samen met een stel enthousiaste Belgische hondenliefhebbers doen we ook nog mee aan de Roedeldag. Eerst is er een speurtocht met opdrachten voor baas en hond. Zo mogen de honden vanaf stenen in een klaterend en ruisend beekje proberen Frolicjes van een touwtje te eten. Beetle is zo enthousiast, dat hij het touw met zijn kiezen meteen in tweeën knipt. Daarna volgen er nog waterspelletjes in een nabijgelegen stuwmeer. Lappi wint het theedoekspel: hij weet als eerste een theedoek kletsnat te krijgen. Bij dit spel wordt een theedoek bij de oever op de grond gelegd. Opdracht: zorg dat er zo snel mogelijk geen draadje van de theedoek meer droog is door de hond, zonder dat je hem aanraakt, in het water en vervolgens op de theedoek te sturen.
We maken een klauterwandeling door de Kitzlochklamm, een door een waterval doorsneden indrukwekkende kloof. Alle honden lopen aan elastische lijnen aan de buikband mee in hun tuig. Heerlijk! Met dank aan Lappi en Beetle en het commando trekken op commando hebben we heel wat hoogteverschillen kunnen overwinnen.
Uitzicht vanaf ons balkon: als we in Oostenrijk aankomen is het koel en valt er boven de 1500 meter (wij zitten tussen de 700 en 800 meter) sneeuw.
Dezelfde berg een week later: het is nu 30+ graden en de sneeuw is, inderdaad, voor de zon verdwenen :-)
Altijd in voor een geintje: Lappi speelt bruidsmeisje met de vitrage in het appartement.
Na zo'n klauterklim liggen alle mannen lekker voor pampus op (dat mag, want Aussiebestendig afgedekt met lakens) en rond de bank.
De een drinkt, de ander niet, maar allebei kijken ze niet zo fris meer :-)
Typisch Lappi: echt een hond die graag aan je zij ligt.
Wegens succes geprolongeerd: we maken weer een uitstapje naar de Grossglockner, de hoogste berg van Oostenrijk. Tijdens onze klim komen we nog kleine stukjes eeuwige sneeuw tegen. Scooter, Beetle en Lappi grijpen meteen hun kans: sneeuwhappen! Scooter, Beetle en Lappi zitten in tegenstelling tot vorig jaar niet op de achterbank, maar achterin de bak en daar blijken de haarspeldbochten toch aanzienlijk harder aan te komen. Arme Lappi, hij moet spugen. En als we onderweg een paar keer stoppen, blijken alle Aussies tijdelijk aan de dunne...
Daar sta je dan, met je korte broek, T-shirts en gympen in de sneeuw...
Wat een verschil met de vakantie vorig jaar: toen raasde kleine Lappi 's ochtends vroeg nog als een springbokje over ons bed als hij uit de bench kwam. Nu ligt hij gewoon los in de kamer als een grote jongen uit te slapen. 's Nachts word ik een keer wakker omdat Lappi aandacht wil. Als een soort Dracula legt hij dwingend zijn kop over mijn nek en probeert zijn voorpoten op bed te wurmen, waarna ik hem stevig en zeer beslist naar beneden duw... bovenop Beetle zo blijkt die naast mijn bed heerlijk lag te slapen. Gegrom, gegrauw en een snauwende uitval zijn het logische gevolg. Eén brul van onze kant en het is direct over.
Later die week worden we nog eens wakker van zo'n grom- en grauwsessie: Lappi en Beetle zijn elkaar weer tegengekomen op het favoriete plekje bij mijn hoofdeind. Walter en ik schieten wakken en geven allebei uit een soort reflex een schreeuw. Het is meteen weer rustig. Niet veel later die nacht stort, waarschijnlijk door een zich uitrekkende hond, ook nog eens het nachttafeltje naast mijn bed met veel geraas in elkaar en schrikken we ons weer volledig overhoop. Ondanks de soms merkbare spanning liggen Lappi en Beetle het volgende moment weer gebroederlijk naast elkaar met hun neus door het balkon gestoken te snuffelen of liggen ze zij aan zij op hun rug om een buikkriebel in ontvangst te nemen. De paar incidenten die er zijn treden duidelijk op als onze aandacht in het spel is. Mijn beleid: wie gromt loopt het risico dat zijn kop er door mij wordt afgeslagen - bij wijze van spreken dan, natuurlijk. Het maakt niet uit hoe en wie er gromt: ik wil gewoon niet dat er wordt gegromd. Dat werkt. Scooter houdt zich er altijd buiten. Hij speelt het héél slim: zijn naam is Haas!
Haarspeldbocht nummer 14 op 2374 meter hoogte. We zijn tot 2571 meter geweest.
Onderweg trekken de Aussies weer veel bekijks: mensen staan al met hun fototoestel in de aanslag nog voordat we de achterklep hebben opengemaakt om de Aussies uit de auto te halen. "Kijk, die twee willen er graag uit", zegt iemand. Het zijn er drie, maar de niet zo opvallend gekleurde Lappi zien ze vaak letterlijk over het hoofd. Het is bijna een beetje genant, al die aandacht. Maar achteraf denken we dat het er ook wel een beetje maf moet uitzien: wij die onszelf en de honden in buikgordels en tuigen hijsen alsof we echt hevig gaan abseilen :-)
Neerkijken op een stuwmeer in de diepte.
Iets kleiner nog hier dan ware grootte...
Op 16 juli is het 35 graden. We staan op en gooien de balkondeuren open. Lappi snuffelt op het balkon aan de houten wand van het appartement en het lijkt alsof hij vervolgens ergens zijn neus aan prikt. Lappi, wat heb je daar? Néé Lappi, NIET doen! Kom maar hier! Hier!!! Wat er over de wand naar boven kruipt (lichaam zeker iets van drie centimeter, exclusief sprieten en poten) hebben we vooralsnog maar de Alpenlandse steenbokkiller of Oostenrijkse chaletvreetkever genoemd. Later zit ie opeens bij Walter, die vlakbij hem iets hoort piepen, gezellig op zijn arm. Toen hebben we hem maar van het terras naar beneden geveegd...
De laatste dagen van de vakantie is het heerlijk maar erg warm, dus beperken we ons tot korte wandelingen in de schaduw en zwemmen. Scooter heeft er aan Lappi een geduchte concurrent bij als het om het apporteren van waterspeeltjes gaat: samen racen ze om het hardst. We hebben een stukje (stuw)meer gevonden waar de honden lekker knie- tot elleboogdiep in het water kunnen rausen. Zo lekker aquajooggen door het water, betere spiertraining is er haast niet!
Lappi zou voor de slee een goede leidershond zijn. Beetle trekt, op zoek naar meisjeshondenluchtjes, voornamelijk de verkeerde kant op...
Lappi heeft een leuke tic: hij is dol op stromend water. Water uit de kraan drinken, of uit de gieter, dat is helemaal het einde. Of, zoals hier, water dat van de bergen naar beneden komt druppelen.
Follow the leader!
(Die hier voor waarschijnlijk de 85ste keer gestoken wordt door een of andere zeer vervelende horzelachtige).
Helemaal te gek: rennen door ondiep water. En bovendien een vrij zeldzaam moment: Beetle heeft de waterdummy weten te apporteren.
Scooter: Walter, nou heeft Lappi alwéér de dummy!
Opa en kleinzoon racen om het hardst naar de dummy (die nog in de lucht hangt).
En de winnaar is... Scooter!
En met nog een heerlijk laatste waterplaatje nemen we afscheid van onze zomervakantie 2007....
Weer thuis hebben we nog tijd voor een aantal klusjes: zoals leuke hondenpootjes op onze containers plakken. De pootjesstickers zijn te bestellen via www.wereldpootjes.nl en je steunt er nog een goed doel mee ook!
In Oostenrijk hebben we Jan, Inge en Shana uit België ontmoet, die met hun Oudduitse Herder Egun en Sheltie Gypsy aan de DogWalktrail-activiteiten meededen. Van Shana's website over haar belevenissen in Oostenrijk (vergeet er niet te gaan kijken!) komt deze foto van de steptocht.
Shana voorop en wij erachteraan!
Scooter en Beetle hebben de pers gehaald met hun Leven als hond in Frankrijk-boekje. Fotograaf Cor de Kock vond twee honden op de foto wel genoeg. 'Doe die ene maar naar binnen', zei hij. Die ene is natuurlijk Lappi, maar die zorgde ervoor dat hij toch nog op de foto kwam. Zoek Lappi!
