zaterdag 1 juli: Lappi maakt zijn showdebuutje op de kampioenschapsclubmatch van de Australian Shepherd Club Nederland. Met tien andere babyjongens staat hij in de ring en doet keurig zijn best met showen. Hij vindt het reuze leuk en dat vind ik weer reuze leuk. Minder leuk is het bloed afnemen dat die middag tijdens de show gebeurt voor het maken van een DNA-profiel en het doen van de MDR1-test (test op overgevoeligheid voor bepaalde medicijnen die bij collie-achtigen veel voorkomt). Lappi krijst de hele boel bij elkaar. De dierenarts pakt hem stevig bij zijn bek en tikt hem op zijn hoofd: 'Denk eens na! Stil! Denk eens na!'. Maar dat is juist wat Lappi al aan het doen is: aan het nadenken hoe hij zo mogelijk nóg harder in verzet kan. De naald in zijn poot gaat scheef en er ontstaat een forse bloeduitstorting. Bij de tweede prikpoging blijkt de naald niet in de ader, maar in de bloeduitstorting terechtgekomen te zijn dus volgt er een derde prikpoging in zijn andere pootje. Lappi heeft zich inmiddels overgegeven en laat braaf twee buisjes met bloed afnemen.
Kijk mij eens staan!
Veel Aussiefans maken voor het eerst kennis met Lappi, die al snel wordt aangesproken met de bijnaam die hij bij ons thuis heeft: waawaa (Fins voor baby is vauva, uitgesproken als waawaa). Sinds de komst van Beetle spreken we Scooter aan met 'grote man' en is Beetle 'kleine man'. Lappi is de waawaa-man geworden. De Zwitserse bezoekers moeten erg lachen om zijn 'gewone' naam: als je in Zwitsers dialect beetje ' lappi' bent, ben je namelijk niet helemaal normaal ;-) Als de show is afgelopen, brengen we alle mannen snel even naar huis om daar lekker af te koelen en uit te rusten. Daarna rijden we terug naar de show voor de jubileumbarbecue. Als we even na middernacht thuiskomen, ligt de waawaa lekker in dromenland.
Moet je die rare haren aan mijn staart eens zien! Onder mijn buik begint ook al van alles te groeien.
zondag 2 juli: Vandaag mag Lappi een stukje meedoen aan het tweede deel van het jubileumweekend van de rasvereniging: de strijd om de titel meest veelzijdige Aussie 2006. Het is rond de 30 graden en dus bloedheet. Lappi doet 's ochtends mee aan de onderdelen exterieurkeuring, gehoorzaamheid en behendigheid (voor zover je als ruim veertienwekige behendigheid kan doen, dus alleen de tunnels en onder begeleiding de kattenloop) en heeft het dan wel gehad. Het is erg verleidelijk om nog voor het dogdance en de spelletjes te kiezen, maar voor Lappi is dat gewoon beter van niet. Puppy's hebben rust- en hersteltijd nodig. Lappi ligt de rest van die middag lekker te slapen in de bench bij opa Scooter.
's Avonds heeft hij in de tuin niet de dolle vijf minuten, maar de volslagen idiote vijf minuten. We lachen ons krom: Lappi duikt in zijn zwembadje, springt er kletsnat uit, rent een rondje door de kamer, de gang, de keuken en de tuin en plonst weer in zijn badje. Iets minder lachen is het als we na een stuk of tien van die plonzen ontdekken dat er per plons zeker een liter water in zijn puppypyama is blijven hangen. Al dat water ligt nu in de vorm van een één meter breed racespoor op het parket in de kamer en de vloeren in de gang en keuken. Het lijkt wel of er een kudde zeeleeuwen door het huis is getrokken!
maandag 3 juli: Met dank aan het inspannende weekend loopt Lappi's wekkertje niet rond zes uur of half zeven af. Pas om 8.18 uur blaft de vandaag precies vijftienwekige waawaa ons wakker omdat hij nodig naar de puppy-wc moet. Voor het eerst sinds weken kunnen we 'uitslapen'!
Favoriete spelletje: opa pesten.
Daarna treedt de barbecuebeveiliging in werking...
Botje kluiven in de
bench want...
...de barbecue gaat aan en...
...Lappi kan maar beter geen speklappi worden!
donderdag 6 juli: We hebben zomervakantie en aangezien het dertig graden is en zonnig, hebben we geen enkele reden om de tuin te verlaten. We relaxen in en rond het huis en de honden relaxen mee. Vanmiddag hebben we een afspraak bij de dierenarts voor Lappi's 3e en laatste enting, gecombineerd met een controle van de plek van de verwijderde hoektand. Maar eerst gaat Lappi in de wachtkamer nog even op de weegschaal: hij weegt nu 11,8 kilo. Dierenarts Bernard kijkt blij verrast als hij in Lappi's bek kijkt: het ziet er allemaal veel beter uit dan hij had verwacht. Keurig genezen, luidt zijn conclusie, zo te zien resorbeert het achtergebleven stukje wortelpunt in plaats van dat het wordt afgestoten. Nog steeds even afwachten hoe de volwassen hoektand gaat doorkomen. Lappi gedraagt zich keurig. In plaats van 'pittige pup!' en 'pittig kereltje' komt er dit keer iets anders op het verslagje van zijn gezondheidsonderzoek te staan: 'Lieverd!'
Lappi zit deze week in zijn schoenenfase: niets leuker dan met een schoen in je bek rondrennen door het huis. Schoenen staan er genoeg in de gang. Kloenkerdekloenk, horen we, en dan weten we al genoeg: na luttele seconden zal Lappi triomfantelijk de kamer binnenhollen met een bergschoen, een gewone schoen of een gymp. Helaas voor Lappi: iedere schoen die hij met veel moeite meezeult naar een van de ligzakken moet hij weer inleveren.
Deze avond maakt Lappi kennis met een van onze hobby's: muziek-dvd's luisteren, waarbij de dvd-speler wordt aangesloten op de geluidsinstallatie voor een extra lekkere bak herrie. 'The Long Road Home - John Fogerty in concert' gaat in de speler. Opeens hoort Lappi een heleboel publiek fluiten en klappen, alsof ze allemaal in de kamer staan. Dat is even wennen! Als hij ziet dat Scooter en Beetle gewoon door een rockende Fogerty heenslapen, doet hij dat ook maar.
Stukje John Fogerty (alweer ruim veertig jaar oud, dit nummer...)
vrijdag 7 juli: Gisteren zagen we al dat de twee middelste bovenvoortandjes van Lappi iets van positie waren veranderd: ze leken wel kleiner geworden en dichter bij elkaar te staan. Vandaag staan ze los: het wisselen is aangebroken! Het zal niet lang meer duren eer Lappi een fietsenstalling in zijn bekkie heeft :-)
Lappi is helemaal gelukkig met zijn Orka Jack kauwspeeltje. Frolicje erin en kauwen maar.
En kijk, hij kan hem met twee handen vasthouden!
Toepassen van de Frolicje-eruitslurp-techniek.
Helemaal nat- en uitgeslurpt. Je kunt trouwens aan zijn oren zien dat Lappi aan het wisselen is, ze springen nu de raarste kanten op. Het linkeroor hangt opeens keurig in model, rechts is het allemaal heel erg floppy. Moet je voor de grap hier maar eens kijken hoe de oren van vader Beetle destijds in het rond sprongen :-)
maandag 10 juli: Lappi heeft nu inderdaad een fietsenstalling in zijn bek, alleen niet boven maar onder! Zijn twee middelste bovenvoortanden kwamen in zo'n rap tempo door, dat er geen gat gezeten heeft. Onder mist hij nu zijn middelste twee melktandjes, maar ook daar verschijnen alweer witte puntjes. Op verschillende plaatsen op zijn kaken zie je, achter zijn melkkiesjes, verdikkingen komen waar allemaal nieuwe kiezen achter schuilgaan. Kauwen, bijten en happen, daar draait het om bij een wisselend puppygebit. Er verdwijnen allemaal kleine stukjes leer van mijn wandelschoenen. In plaats van Lappi kunnen we hem nu beter even Happi noemen.
Lappi is nu zestien weken en watervlug, superslim en atletisch. Hij springt nu uit eigen beweging op de bank en nestelt zich er tussen de kussens alsof hij dat al jaren zo doet. In de tuin heeft hij het graven ontdekt en alles wat op een blaadje of takje lijkt verdwijnt in zijn grote puppyhapper. Scooter en Beetle heeft hij keurig afgericht: als een van de twee staat te drinken, duwt hij die volwassen Aussie met zijn sterke puppenlijf gewoon aan de kant om óók te kunnen drinken. De grote jongens staan verrassend veel toe. Het is opvallend in wat voor harmonie ze met hun drietjes samenleven, alsof Lappi er altijd al is geweest.
Ruim zestien weken oud, tijd voor een nieuwe op-de-deurmat-foto.
Wat een serieuze snoeten dit keer!
Ter vergelijk: dit was eind mei, Toen was Lappi, tien weken oud, nog maar een humpie. Wat zijn die poten gegroeid!
Walter met 'ik-spring-gewoon-op-de-tuinbank'-Lappi: het is al een armvol Aussie.
dinsdag 11 juli: Vandaag is het omgekeerde wereld: om 8.30 uur maak ik Lappi wakker in plaats van andersom. Het is een echte langslaper aan het worden. En helemaal zindelijk, op een enkel ongelukje of gemakzuchtig moment in de tuin na. Lappi is volgens de agenda deze week alweer vier maanden oud, dus vandaag is het weer tijd voor een tweedaags wormenkuurtje Mebendoral KH. Gisteren gedroeg hij zich keurig tijdens een bezoekje aan de buren, waar hij in slaap viel op het terras, vandaag is hij tijdens het bezoek aan 'oma' in het verzorgingshuis veel woelwateriger. Hij knaagt aan de tafelpoot, hangt aan het Perzisch tapijtje op tafel en zou het liefst bij iedere bewoner van het verzorgingshuis waar een deur openstaat naar binnen rennen.
Nog even en dan vertrekken we voor een weekje naar Oostenrijk. We zetten alvast spullen klaar. Wat moet er veel mee voor die kleine waawaa-man! Tassen met bakken voor water en voer, dozen puppybrokjes, blikjes vlees, snacks voor in de interactieve speeltjes, kauwbot, pluchen knuffels, riemen, handdoeken, keukenrollen om ongelukjes op te ruimen, poepzakjes, lakens voor over de bench en de banken en bedden in het appartement... Verder een bench, entboekjes, hondse ehbo-doos en - in Oostenrijk verplicht bij je te hebben - muilkorven... Alle spullen gaan achterin de bak van de auto, waar normaal de honden zitten. Scooter en Beetle gaan in hun gordels op de achterbank, zodat we ze tijdens het reizen letterlijk onder handbereik hebben en makkelijk kunnen verzorgen. Waawaa-man gaat voorin, tussen de benen van degene die op dat moment op de passagiersstoel zit. Het zal ongeveer tien uur rijden, dus een dag reizen. Lang, maar we hopen dat Lappi net zo'n goede en relaxte reiziger als zijn vader en opa zal zijn.
Lappi is gisteren en vandaag voor het eerst meegegaan naar een natuurgebied hier vlakbij. Het is heerlijk lopen in het doodstille polderland. Wat valt er veel te ontdekken: Lappi stuit op fazanten en vindt een dood spitsmuisje, lege eierschalen, een roofvogelveer... Lappi is geen hondje dat braaf naast of achter zijn baasje blijft lopen. Hij rent meteen ver vooruit, het lange pad langs de poldervaart over. Eerst de grote jongens achterna, maar al snel loopt hij ook in zijn eentje op kop. Op het moment dat hij zich omdraait om te kijken waar we blijven, reageren we op zijn oogcontact door hem te roepen en te belonen met een koekje. Kijkt hij niet, dan draaien we stiekem om en lopen de andere kant op, totdat we het geroffel van kleine Aussievoetjes op de harde klei horen: ho baas, wacht nou, niet zonder mij!
Ik merk dat het steeds meer met Lappi gaat klikken. Een band met een hond moet groeien. Natuurlijk, puppy's zijn schattig, maar er is lang niet altijd meteen die klik die een relatie zo bijzonder maakt. Tot twee keer toe brengt Lappi vandaag een klein rood pluchen balletje terug naar mij. Bijzonder, want hij is niet het type hondje dat alles terugbrengt bij zijn baas. Integendeel, als je iets weggooit gaat hij er eigenlijk niet eens achteraan. Maar opeens komen er steeds meer momenten dat hij zelf gedrag gaat aanbieden en graag bij je wilt zijn. Hij komt zijn speeltje delen en valt met een diepe zucht met zijn kop in slaap op mijn voet.
Ja, en wat loopt daar nu weer voor een zwart monster op een verboden plek in de tuin?
Heb ik gegraven? Hier?? Op dit plekje??? Kan me er niets van herinneren...
woensdag 12 juli: De laatste voorbereidingen voor de vakantie. De drie honden gaan natuurlijk mee, de 28 kleine knagers (2 tamme ratten, 4 kleurmuizen, 19 Russische dwerghamsters en 3 Chinese dwerghamsters) gaan naar een speciaal knaagdierenpension in Nieuwegein. Lappi mag ze mee wegbrengen. Bij het knaagdierenpension kijkt hij vol verwondering rond in een huiskamer vol stampende konijnen, cavia's en nog kleiner knagend spul. Op de terugweg stoppen we even bij McDonald's voor een Big Mac-menu, met een heel goed excuus natuurlijk: dit is socialisatie voor Lappi, die rustig op het terras liggend een paar Franse frietjes mee-eet.
Knagers gaan uit logeren, tijdens het transport staan ze even geparkeerd de gang. Lappi: Nou, wat hier nou weer allemaal inzit...
